CO WAŻNE W TAKIEJ SPRAWIE?

Roszczenie zachowkowe zostało ukształtowane jako bardzo silne. Dlatego sprawy o zachowek mają na ogół duże szanse powodzenia.

Roszczenia zachowkowe mogą przysługiwać przede wszystkim osobom, które byłyby spadkobieracami ustawowymi, lecz nie stały się nimi, gdyż spadkodawca pozostawił testament. Nierzadko roszczenie o uzupełnienie zachowku kierowane może być przeciwko obdarowanym przez spadkodawcę, gdy ten tuż przed śmiercią rozdysponował majątkiem poza rodziną lub pominął niektórych członków najbliższej rodziny (małżonka, dzieci, wnuki lub rodziców w przypadku osób bezdzietnych).
W dotychczasowej praktyce spraw o zachowek najczęściej istota sporu dotyczyła próby zwalczania przez pozwanego roszczeń klienta z powołaniem się na szczególnie naganną postawę rodzinną wobec spadkodawcy oraz poszukiwania majątku, który wszedł w skład spadku, w szczególności oszczędności. Współpraca ze strony klienta dotyczy w tego typu sprawach przede wszystkim zgromadzenia jakichkolwiek dowodów na prawdopodobieństwo istnienia majątku i śladów po tym majątku. Często jest to pozostawiona przez zmarłego dokumentacja, listy do spadkodawcy, które doręczono już po jego śmierci oraz informacje z kręgu znajomych o inwestycjach, które czynił zmarły przed śmiercią.
W sprawach o zachowek warto działać możliwie wcześnie, tzn. tak, aby spadkobiercy lub obdarowani zobowiązani do zapłaty zachowku lub uzupełnienia zachowku nie zdążyli zatrzeć rzeczywistego obrazu spadku. Pomoc świadczona klientowi od początku skierowana jest na odpowiednie poszukiwanie i przedstawienie sądowi dowodów. Wysiłek ten jednak na ogół owocuje w korzystnym rozstrzygnięciu sprawy i zasądzeniu w pieniądzu równowartości 1/2 lub 2/3 tego, co klient uzyskałby, gdyby zmarły bliski nie ograniczył jego udziału w spadku lub nie rozdysponował majątku za życia na rzecz obcych lub dalszych krewnych.